ေ႐ႊတိဂံုဘုရားမွ အလွဴခံပံုးမ်ား
(ကုိယ္ေတြ႔ၾကံဳေရးသားသူ - မမ)
က်မလည္း ညထဲက ႏွင္းဆီပန္းေတြ အျမဲ၀ယ္ထားတယ္။ မနက္ဆို ႏွင္းဆီပန္းစီးကိုကိုင္ၿပီး ဒီဇင္ဘာတလလံုး ဘုရားတက္ခဲ့တာ က်မေပါ့။ အဲဒါမနက္ပိုင္း။ ညေနဆို ခုႏွစ္နာရီထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြရယ္၊ က်မတို႔ညီအမ ေလးေယာက္နဲ႔ ေဒၚႀကီးရယ္ ထမင္းေတြဟင္းေတြ၊ လက္ဖက္သုပ္၊ ေရေႏြး၊ ေကာ္ဖီ အစံုထည့္ၿပီး ဘုရားေပၚ တက္ ခ်မ္းသာႀကီးတန္ေဆာင္းမွာ ပုတီးစိပ္ စကားေတြေျပာၿပီး ေခါင္းေလာင္းထိုး လူႏွင္ေတာ့မွ မဆင္းခ်င္ ဆင္းခ်င္နဲ႔ က်မတို႔ ဆင္းလာခဲ့ၾကတယ္။
က်မတို႔ညီအမ ဘုရားမနက္တက္ ညေနတက္လို႔ ဘုရားတရား သိပ္လုပ္တယ္လို႔ေတာ့ မထင္ေစခ်င္ဘူး။ အ ေၾကာင္းအရာတခုစလိုက္ရင္ တေယာက္တေပါက္ မၿပီးႏိုင္မစီးႏိုင္ ေျပာတာေတြ၊ ရင္ထဲမွာစုထားတဲ့ အ ေၾကာင္းအရာေတြ အကုန္ေျပာ ၾကံဳရင္ၾကံဳသလို ေနာက္တုန္း။ က်မကေတာ့ အကုန္စပ္စု၊ ေတြ႔သမွ် အကုန္ အဲလိုစပ္စုရင္းနဲ႔ ေ႐ႊတိဂံုဘုရားက အလွဴခံပံုးေတြအေၾကာင္း က်မသိလာခဲ့ ရတယ္။ ခ်မ္းသာႀကီးတန္ေဆာင္း မွာ ပုတီးစိပ္ေနရင္း ကိုးနာရီခြဲေလာက္ဆို ခပ္ပိန္ပိန္ပုပု ေကာင္ေလးတေယာက္က ေသာ့ခတ္ထားတဲ့ အလွဴခံ ပံုးေတြကို လာလာထမ္းယူသြားတယ္။ ၿပီးရင္တပံုးၿပီးတပံုး မေမာႏိုင္မပမ္းႏိုင္ သူထမ္းေနတာ ဘုရားမွာရွိသမွ် ပံုးအကုန္ တေနရာမွာ သူသြားသြားစုတာ တေန႔လည္းမဟုတ္ ႏွစ္ေန႔လည္းမဟုတ္ စဥ္းစားၾကည့္ပါဦးရွင့္။
က်မတို႔ ငယ္ငယ္ကေတာင္ မိုးအလင္း ၀င္ခ်င္တဲ့လူ ၀င္ထြက္သြားလာေနတ့ဲ ေ႐ႊတိဂံုဘုရားေပၚမွာ အဲလိုသိမ္း တာ တခါမွမေတြ႔ဖူးခဲ့ဘူး။ အခု ဆယ္နာရီဆိုရင္ ဘုရားဖူးေတြအကုန္ဆင္း ေဂါပကနဲ႔ ၀န္ထမ္းပဲက်န္တာ။ ေသာ့ခတ္ထားတဲ့ အလွဴခံပံုးကို ဘုရားပတ္ၿပီး ထမ္းခိုင္းတာ ဒဏ္ေပးထားတာနဲ႔ မတူေပဘူးလား။ ပုတုတုနဲ႔ အဲ ဒီပံုးလာထမ္းတဲ့ ေကာင္ေလးကို မမေလ သိတယ္ေနာ္။
ဟဲ့ နင့္ကို ဘယ္သူဒဏ္ေပးထားတာတုန္းလို႔ က်မေမးေတာ့ … ဗ်ာ အမတဲ့၊ အဲဒီပံုးေတြထမ္းၿပီး ဘယ္ယူသြား တာတုန္းဆိုေတာ့ … သိမ္းတာေလတဲ့။ ဟဲ့ … နင္အားေနလား … နင့္ဘယ္သူသိမ္းခိုင္းတာလဲ၊ အဲဒါဘုရားပိုင္ ပစၥည္း နင္မသိမ္းလည္း ခိုးမယ့္သူမရွိဘူးဆိုေတာ့ … မဟုတ္ဘူးအမ က်ေနာ္တို႔က ၀န္ထမ္း၊ ဒါ … က်ေနာ္တို႔ သူေ႒းပိုင္တာတဲ့။
က်မေခါင္းနဘမ္းႀကီးသြားသလို အမေတြလည္း အနားတိုးလာတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာစမ္း နားမလည္ဘူး။ ေဂါပ က သြားတိုင္မွာေနာ္။ ဘုရားပိုင္ေငြေတြ ျပည္သူေတြရဲ႕ အလွဴေငြေတြကို ဘယ္ကသူေ႒းက ပိုင္တယ္လို႔ နင္ ေျပာတာတုန္းဆိုေတာ့ … က်ေနာ္တို႔သူေ႒းက ေ႐ႊတိဂံုဘုရားက အလွဴေငြကို တႏွစ္ကို သိန္းငါးေထာင္နဲ႔ ကန္ ထ႐ိုက္ယူထားသတဲ့။
ရွင္ … က်မတကိုယ္လံုး မိုက္ကနဲျဖစ္သြားသလို အမတို႔အားလံုးလည္း ပါးစပ္အေဟာင္းသားန႔ဲ ...။ နင့္သူေဌး က ဗုဒၶဘာသာလားဆိုေတာ့ … မဟုတ္ဘူး၊ ဘာသာျခားတဲ့။ မလတ္က ဘယ္ဗုဒၶဘာသာမွ ဒီအလုပ္မလုပ္ဘူး၊ မမ နင္ေမးရက္တယ္တဲ့။ မလတ္ရယ္ … ဗုဒၶဘာသာေတြလုပ္လို႔ ဒီအလွဴေငြေတြ ဘာသာျခားလက္ထဲ ေရာက္ ကုန္တာမဟုတ္လားဆိုေတာ့မွ မလတ္က မဟုတ္ဘူးတဲ့၊ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္တဲ့ စီးပြားေရး ခြၽတ္ျခံဳက်ေနတဲ့ လူ တစုေၾကာင့္ ရၿပီးသား ဘုရားေငြေတြေရာ၊ မေရရေသးတဲ့ အလွဴေငြေတြေရာ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ေ႐ႊတိဂံုဘုရား ႀကီးကို သိန္းငါးေထာင္နဲ႔ ဘာသာျခားလက္ထဲမွာ ေပါင္ထားတာေပါ့တဲ့။
ငါတို႔က ဘုရားကိုရည္စူးၿပီးလွဴတယ္။ လက္စသတ္ေတာ့ ဘာသာျခားက ရေနတာကိုးတဲ့။ အဲဒီေန႔ကစလို႔ ဘု ရားကို ေရလွဴ၊ ပန္းကပ္၊ ေ႐ႊသကၤန္းကပ္႐ံုကလြဲလို႔ ေသာ့ခတ္ထားတဲ့ အလွဴခံပံုးေတြထဲ က်မတို႔ အလွဴေငြမ ထည့္ေတာ့ဘူးရွင္။ ကဲ ... ရွင္တို႔ေရာ လွဴၾကဦးမလား ... ရွင့္။
မွတ္ခ်က္ ။ ။ အဲဒီကိစၥလံုး၀မဟုတ္ပါဘူးဆိုလွ်င္ က်မကို က်ဳိးေၾကာင္းခိုင္လံုစြာရွင္းျပေပးပါရွင္။ က်မ မဟုတ္ ဘူးဆိုတာကို လက္ခံခ်င္လို႔ပါ ...။ ရင္းႏွီးတဲ့ ေဂါပကလူႀကီးတေယာက္ကိုလည္း က်မေမးၾကည့္ေတာ့ မွန္ပါ တယ္တဲ့ရွင္ ...။
(ကုိယ္ေတြ႔ၾကံဳေရးသားသူ - မမ
No comments:
Post a Comment